Dit najaar organiseerde de opleiding Nederlandse taal en cultuur van de Rijksuniversiteit Groningen (RuG) een schrijfwedstrijd voor bovenbouwleerlingen uit het noorden van Nederland, genaamd de Stijlvoltreffer. Vier leerlingen van vwo 4 van Stad & Esch werden geselecteerd om deel te nemen: Alba Dam López, Jasmijn Starre, Lusa Bouwma en Tess Rink. De opdracht was het schrijven van een kort verhaal met het thema: ‘gestolen’. De leerlingen moesten hun taalvaardigheid, creativiteit en motivatie tonen, en werden beoordeeld op helder taalgebruik, een boeiend verhaal en originaliteit.
De aftrap van de competitie vond plaats op 2 oktober in het House of Connections in Groningen. Hier volgden de deelnemers twee workshops, waar professionele schrijvers hen leerden hoe ze spanning in hun verhalen konden aanbrengen. Deze sessies gaven de leerlingen waardevolle handvatten om hun verhalen verder te ontwikkelen.
Op 15 november hebben de leerlingen hun verhalen ingeleverd en op 9 december vond de prijsuitreiking plaats, gevolgd door een College Tour met Marja Pruis, in het Academiegebouw van de RuG. Het was een feestelijke avond. Van de 59 deelnemende leerlingen van verschillende scholen, behoorden drie van de vier deelnemers van Stad & Esch tot de 15 genomineerden. Tess Rink behaalde een prachtige derde plek met haar verhaal ‘Tussen de Scherven’. Lusa Bouwma wist met haar verhaal ‘Blauw’ de tweede plaats te bemachtigen.
De resultaten werden geprezen door de jury, en de avond was een grote overwinning voor de leerlingen en hun docenten, Arjen Dijksma en Robert Koobs. Het was niet alleen een succes voor de schrijvers zelf, maar ook een bewijs van de sterke taalkennis en creativiteit die op Stad & Esch aanwezig is.
Lees hieronder de vier verhalen ⤵️
Blauw
door Lusa Bouwma
Blauw was altijd mijn favoriete kleur, tot nu. Blauw, de kleur van je ogen. Blauw, als de kleur van deinende golven. Blauw, als de kleur van vergeet-mij-nietjes. Maar ook blauw, als de kleur van de schaduwen onder je jukbeenderen. Blauw, als het ijs in je stem toen je zei: We kunnen het er morgen nog wel over hebben. Dat was wat je zei, toen ik je voor de laatste keer sprak.
Tussen de scherven
Door Tess Rink
Ik leerde al op vroege leeftijd dat mijn leven niet van mij was. Offeren was me door de jaren heen zo bekend geworden, dat ik niets anders meer kon. Zijn verslaving werd mijn leven. Voor kinderlijke streken was geen tijd. Mijn jeugd heeft hij van me gestolen.
Het was inmiddels vaste routine, papa viel op de bank in slaap, omringd door zijn glazen koepel, waarin hij maar al te graag verbleef. Ik raapte de flessen op, bang dat ze zouden rinkelen, bang dat papa wakker zou schrikken. Papa was het liefst met zijn ogen dicht.
Het gebed
Door Alba Dam Lopez
Haar lach was de meest zuivere ervaring
Resonerend onder de geschilderde gewelven
Heiligen keken op ons neer
Haar veer krassend op het perkament
Vogels zingend op nevelige ochtenden
Rook uitstijgend boven de wierrookbrander
Leugens verstikten ons in haar ijzeren greep
Ketens van geheimen weerhielden ons van het devoot leven
Een gebroken hart
Door Jasmijn Starre
‘112, ik heb een noodgeval,’ fluister ik zacht.
‘Ambulance, politie of brandweer?’ vraagt een vrouwen stem aan de andere kant van de lijn.
Goede vraag, wat had ik nodig? Een ambulance om alle gebroken stukken weer aan elkaar te lijmen? De politie om hem op te pakken? Ze zouden me snoeihard in mijn gezicht uitlachen, het was immers geen misdaad. Toch was hij in mijn ogen een crimineel. Een kwal. En ik bedoel dan niet een mooie kwal zoals je ze ziet in het aquarium, nee. Ik bedoel zo’n eentje die aan je blijft kleven in de bruine zee van een waddeneiland.